Rafał Brzozowski – wokalista, muzyk i instrumentalista. Karierę rozpoczął od udziału w programie „Szansa na sukces” w 2002 r. gdzie zdobył wyróżnienie. Następnie został zauważony przez Edmunda Stasiaka który zaprosił go do udziału  reaktywacji grupy Emigranci z którym nagrał wspólnie album „I inne utwory”.

Później nawiązał współpracę z założycielem grupy De Mono Markiem Kościkiewiczem i został wokalistą w jego nowym zespole o nazwie Mono. Latem 2012 roku Rafał Brzozowski wydał swój debiutancki album „Tak blisko” który zyskał status złotej płyty, a utwór tytułowy z albumu otrzymał nagrodę w kategorii Przebój lata podczas gali Eska Music Awards 2012.Kolejny singiel Rafała „Za mały jest świat” bardzo szybko zagościł na czołowych miejscach we wszystkich stacjach radiowych. Rafał na festiwalu w Oplu 2013  zdobył superjedynkę oraz wygrał konkurs na przebój lata 2013 Radia ZET i TVP2 w Kołobrzegu.


to pochodzący ze Szczecina duet, w skład którego wchodzą raper Adam “Łona” Zieliński i producent Andrzej“Webber” Mikosz. W zeszłym roku minęło okrągłe dziesięć lat od wydania płyty “Koniec żartów” – oficjalnego debiutu, który ukazał się nakładem cenionej wytwórni Asfalt Records, znanej z wydawania ambitnej odmiany hiphopu. Już przy okazji pierwszego albumu, środowisko fanów i krytyków muzycznych zwróciło uwagę na niebanalny styl Łony, przepełniony inteligentnym humorem oraz na produkcje Webbera, ze smakiem nawiązujące do klasycznej nowojorskiej stylistyki, jednocześnie swobodnie czerpiące z analogowej syntezy.

Łona od początku przyzwyczaja słuchacza do nietypowego charakteru swojej twórczości: poczynając od rozmowy telefonicznej z Bogiem (interpretacja tego utworu była jednym z tematów na maturze z języka polskiego), poprzez konwersację z cutami (skrecze oparte na fragmentach utworów innych artystów), , aż do rapowania bez użycia polskich znaków (na przekór internautom stroniącym od używania prawego klawisza ALT). To tylko część nietuzinkowych pomysłów realizowanych przez szczecińskich artystów.


Muzyk, kompozytor, saksofonista. Kształcił się w Warszawskiej średniej szkole muzycznej, w klasie klarnetu. Karierę zaczął jednak dużo wcześniej od współpracy z warszawskimi teatrami, Nowy i Syrena. Grał na płycie  „Metropoly” z udziałem m.in. takich  Artystów jak,  Michał Urbaniak czy Krzysztof Ścierański. Od 1987 roku dołączył do nowo powstałej formacji De Mono, z którą współpracował do 2005 roku nagrywając   wszystkie powstałe w tym czasie albumy.  Był kompozytorem m.in. takich hitów jak :  Zostańmy sami, Twoje ulice, Płomień i współkompozytorem i wykonawcą pozostałych hitów tego zespołu.  W międzyczasie w 1995 roku nagrał swój  pierwszy,  solowy  album Sax & Sex. Dzięki takim przebojom jak: Budzikom śmierć, Niecierpliwi, Prawie do nieba, płyta Sax & Sex sprzedała się w ilości ponad półtora miliona egzemplarzy, zajmując pierwsze miejsce w sprzedaży pojedynczego albumu  w Europie za rok ’96, co zostało skrzętnie  odnotowane w najpoważniejszych  zestawieniach sprzedaży. Niewątpliwie na sukces tej płyty oprócz kompozycji Roberta miało też wpływ zaproszenie do współpracy Andrzeja Piasecznego.  Wiosną 1996 roku zespół Roberta Chojnackiego wystąpił przed saksofonistką Candy Dulfer w poznańskiej Arenie i katowickim Spodku. Poza koncertami w największych halach w Polsce. Robert był  też wielokrotnie nagradzany. Wśród nich m.in,  zdobytą w roku 1996, nagrodą polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk”  za album roku.

W późniejszym okresie, wraz z Maćkiem Molędą rozpoczął kolejny etap.  Na płycie Big Beat oprócz niego usłyszeliśmy m.in. Dariusza Kozakiewicza (Breakout, Test, Perfect) oraz ulubioną orkiestrę Roberta – Sinfonia Varsovia pod Yehudi Menuhinem. W tym wypadku też można mówić o sukcesie komercyjnym, ponieważ krążek sprzedał się wg, oficjalnych danych w liczbie ok. 300.000 tyś. egzemplarzy. To z tego albumu pochodzą takie przeboje jak : I love do bólu, czy Wianek z gwiazd i Kiedy patrzysz na mnie.  W roku 2000, na KFPP w Opolu, Robert otrzymał prestiżową nagrodę dziennikarzy za piosenkę „Zapomnieć” Utwór ten zaśpiewał Tomasz Zabiegałowski. Poza tym kompozycja Roberta „2 Long”, zaśpiewana  przez Piaska, wzięła udział w Konkursie Eurowizji w 2001r.

W październiku 2006 roku ukazał się czwarty solowy album – „Saxophonic”. W nagraniu płyty wzięli udział tacy wykonawcy jak: Andrzej Piaseczny, Krzysztof Kiliański, Artur Gadowski, Magda Steczkowska, Kuba Badach, Andrzej Lampert, trio Big Stars, Ryszard Rynkowski, Paweł Kukiz oraz Kanadyjka Camille Miller. Pod koniec 2009 roku ukazał się  podwójny album The Best of – Robert Chojnacki, na którym obok znanych przebojów Roberta znalazły się dwie premierowe kompozycje.

Od 2008 r. do chwili obecnej Robert Chojnacki zaangażowany jest w kilka projektów, które realizuje  za granicą, natomiast w kraju rozpoczął swój  kolejny „zespołowy”  etap o którym dowiedzieć się możecie  Państwo z dalszych informacji na tej  stronie, lub na fb.

Skład zespołu „Chojnacki &”:
Robert Chojnacki – saksofon, flute, voc.
Mietek Jurecki – git,git bass, voc.
Ryszard Sygitowicz – git.
Piotr Nowak – lead voc, git,piano.
Daniel Wręczycki – git.
Bartek Abramowicz – kbds.
Jacek Markuszewski – drums.
….. i w takim oto składzie startujemy!


6738_formacja_chatelet

Formacja Chatelet – niepoprawni optymiści i wieczni buntownicy – ciągle wierzą, że poprzez kabaret zmienią świat i odkryją u ludzi nowe kontynenty świadomości. Najwięcej przyjemności sprawia im dawanie przyjemności [cokolwiek to znaczy]. Formacja powstała nagle w Krakowie… i niech trwa. Niewątpliwie jest to najbardziej przystojny mentalnie kabaret w Polsce – nie wierz innym, którzy twierdzą inaczej. Kochają być na scenie – jako Formacja Chatelet, w różnych konfiguracjach personalnych, istnieją już od grudnia 1996, obecnie działają w składzie: Adam Małczyk, Michał Pałubski oraz Askaniusz Petynka. Jak sami twierdzą jest to skład optymalny, a Chatelet jest przez to w szczytowej formie!


Trudno powiedzieć kiedy tak naprawdę zaczęła się historia grupy Indios Bravos. Czy za jej początek można uznać moment gdy Banach po raz pierwszy zobaczył, a co ważniejsze usłyszał Gutka? Było to w katowickim Spodku na jakiejś branżowej imprezie w roku bodajże 1996. Banach grał wtedy w zespole Hey, a Gutek wspomagał swoim głosem grupę Overmind.

Czy to jednak mogłoby być uznane za początek, skoro wtedy nie zamienili ze sobą ani słowa? Zrobili to co prawda niedługo potem, ale było to zbyt formalne spotkanie w jednej z warszawskich pizzerii aby traktować je w formie wstępu do artystycznej współpracy. Więc może początkiem Indios Bravos były pierwsze ich spotkania na gruncie muzyki? Też chyba nie, bo te miały charakter poszukiwawczo badawczy i polegały głównie na wspólnym słuchaniu muzyki, choć oczywiście zawierały również nieśmiałe próby tworzenia. Tyle tylko że było to tak odległe od tego co zrobili razem potem, że z pewnością nie może być to uznane za początek Indios Bravos. Tym właściwym początkiem jest chyba powstanie piosenki „Drogi” która dwa lata później pojawiła się na płycie „Part One”. Dla Gutka była to pierwsza nagrana płyta, zaś dla Banacha trochę dziesiąta, a trochę paradoksalnie pierwsza. Po raz pierwszy bowiem nagrywał płytę w taki sposób. Wyglądało to tak, że co jakiś czas przyjeżdżał do Warszawy Gutek i w małym mokotowskim mieszkanku śpiewał trzymając w ręku wymontowaną z kolumny głośnikowej siatkową osłonę, co by nie dmuchać w mikrofon. Mikrofon jak się w niego dmucha wydaje z siebie nieprzyjemne stuki, a Gutek chciał śpiewać a nie postukiwać. Żeby było jeszcze dziwniej bardzo często w tym samym pokoju Dziunka oglądała telewizję, a po dywanie hasał Królik. Sam proces tworzenia muzyki też był dla Banacha czymś zupełnie nowym, po raz pierwszy bowiem nagrywał wszystkie instrumenty i to nie tylko jako muzyk ale również jako realizator dźwięku. Pojawił się też plan stworzenia własnej wytwórni fonograficznej, tyle tylko że wymagało to większego zaangażowania, a całe zaangażowanie zużyło się na etapie powstawania płyty. Z pomocą przyszedł Kuba Wojewódzki który specjalnie w celu wydania tego materiału powołał do życia niezależną wytwórnie o nazwie „Pałac Kultury”. Płyta „Part One” ukazała się w maju 1999 i choć nie trafiła do tak zwanej szerokiej dystrybucji, jej nakład uległ całkowitemu wyczerpaniu. Wyczerpany okazał się również Banach, ale nie nagrywaniem tej płyty tylko tak ogólnie po całości. Zrobił więc sobie przerwę w działalności muzycznej i następne trzy lata spędził podróżując po świecie u boku Dziunki. Gutek w tym czasie rozpoczął współpracę ze środowiskiem hip hopowym i powołał do życia własny muzyczny projekt Mustafarai.

W roku 2002 zapadła decyzja o nagraniu drugiej płyty Indios Bravos. Do pierwszego spotkania po latach doszło tym razem w bardziej sprzyjających tworzeniu okolicznościach. Gdzieś tak w połowie drogi pomiędzy Szczecinem a Koszalinem na strychu stojącego pod lasem domu powstała pierwsza piosenka – „Mental Revolution”. A potem jeszcze „Sign” i „The Sun”, choć pomysł na te dwie narodził się dużo wcześniej podczas pobytu Banacha w Grecji. To w ogóle bardzo kosmopolityczna płyta. Dwóch Polaków pod hiszpańsko brzmiącą nazwą nagrywa piosenki rodem z Jamajki, których pierwsze szkice powstawały we Francji, Grecji i Japonii. Nawet jeśli chodzi o terytorium polski trudno jest przypisać Indios Bravos jakiemuś konkretnemu miejscu. No bo tak, Gutek urodził się i mieszka w Katowicach, Banach zaś choć aktualnie mieszka w Warszawie to bez wątpienia szczecinianin. Ze Szczecina pochodzą też muzycy którzy tworzą koncertowy skład Indios Bravos. Bo Indios Bravos od października 2002 to już nie tylko studyjny projekt, ale regularna, koncertowa kapela. Pierwszy koncert był jeszcze skromny. Na scenie Gutka i Banacha wsparli grający na klawiszach i śpiewający chórki Paweł Gawroński i gitarzysta Krzysztof Sak. Potem do tego składu dołączyli potem basista Ryszard Łabul, klawiszowiec Przemek Filipkowski i perkusista Tomek Kubik.

Od września 2007 roku Indios Bravos występuje w nieco zmienionym składzie. Grupę pokojowo opuścili Przemek Filipkowski i Tomek Kubik. W ich miejsce przybyli, już współpracujący z zespołem perkusjonista i perkusista Lech Grochala i zupełnie nowy człowiek – klawiszowiec ze Szczecina – Marcin Łuczyński.

Październik 2007 zaowocował wydaniem trzeciego albumu zespołu zatytułowanego „Peace!”, natomiast koniec roku przyniósł premierę pierwszego w historii zespołu Indios Bravos wydawnictwa DVD. Na płycie znalazły się nagrania z dwóch edycji Przystanku Woodstock – 2006 oraz 2007. Połączenie dwóch koncertów (dziennego z 2006 roku i nocnego z 2007) oddaje najpełniej klimat koncertów zespołu.

Rok 2009 przyniósł studyjny album „Indios Bravos”, nagrany z całym zespołem w Studio S4 w Warszawie pod czujnym okiem realizatora Leszka Kamińskiego. Do dyskografii dołączył również długo oczekiwany album koncertowy „On Stage”, nagrany w łódzkim klubie Dekompresja.

Przez ostanie siedem lat zespół zagrał ponad 300 koncertów klubowych i plenerowych – również za granicą (Irlandia, Anglia, Szkocja, Czechy), często wspomagany niezwykle barwnymi tańcami wykonywanymi przez zaprzyjaźnioną grupę indian (zespół Marka „Kaprysa” Ptasińskiego – www.preria.net).


Zespół Jaw Raw (blues connection), to określana mianem „najbardziej energetycznej w Polsce” mieszanka bluesa z rockiem i innymi gatunkami muzyki. Zespół, założony w 1996 roku w okolicach Szczecina przez bremeńczyka Marco Meinela, koncertuje na całym świecie (Polska, Niemcy, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania i wiele innych) popularyzując bluesa w rodzimym wydaniu.

Jaw Raw był wielokrotnie nagradzany na festiwalach, jego utwory są prezentowane przez kilkadziesiąt stacji radiowych, a zapisy koncertów „live” można obejrzeć w regionalnych stacjach telewizyjnych w całym kraju. Zespół występował wspólnie z takimi światowymi gwiazdami muzyki blues, jak: Rick Estrin, Chris „The Kid” Andersen, Little Charlie Baty, David Barnes, Irek Dudek, Brandon Giles, Steve Schuffert, Melanie Dekker, a także z wieloma uznanymi gwiazdami scen polskich. Koncerty Jaw Raw stanowią niezwykle żywiołową przygodę z muzyką bluesową, ponad dwugodzinny „show”, bazujący na silnym głosie wokalisty i sekcji złożonej ze znanych w kraju muzyków.

Skład:

  • Szymon 'Porek’ Porowski – vocal, trumpet
  • Krzysztof Wojtasik – guitars
  • Damian Rumbuć – bass
  • Grzegorz „Smyku” Kurpiel – drums
  • Piotr Ostrowski – keyboards, back vocal

Dawid Podsiadło rozpoczął karierę muzyczną  dzięki programowi X Factor, którego był laureatem. W finale programu talent show wykonał utwór „With or Without You” z repertuaru U2, a także singel „Better Than a Dream” Katie Melua w duecie z samą wokalistką.

W maju 2013 roku, nakładem wytwórni płytowej Sony Music, ukazał się debiutancki album wokalisty zatytułowany Comfort and Happiness, który w pierwszym tygodniu po premierze uplasował się na 1. miejscu w zestawieniu OLiS. Za produkcję albumu odpowiedzialny był Bogdan Kondracki, natomiast autorką polskich tekstów na płycie jest Karolina Kozak.

W czerwcu 2013 otrzymał dwie nominacje do nagrody Eska Music Awards w kategoriach najlepszy artysta oraz najlepszy artysta w sieci[6]. 2 czerwca na warszawskim Torwarze wystąpił jako support przed koncertem Lany Del Rey. Następnie zaśpiewał na dwóch festiwalach – 3 lipca na Tent Stage podczas dwunastej edycji Open’er Festival zorganizowanego na terenie wojskowego lotniska Marynarki Wojennej w Gdyni – Babich Dołach a 9 sierpnia na Cracow Stage podczas Coke Live Music Festival w Krakowie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *